Wskazaniem do zasięgnięcia porady logopedy lub rozpoczęcia systematycznej terapii logopedycznej powinny być następujące sygnały:

  • dziecko roczne nie jest jest zainteresowane mową, a dziecko dwuletnie wypowiada zaledwie kilka słów i nie łączy ich w proste zdania
  • trzylatek nie jest rozumiany przez osoby obce i nie artykułuje głosek s,z,c,dz, a czterolatek nie mówi głosek sz,ż,cz,dż
  • pięciolatek nie wymawia głoski r ( rower-lowel)
  • kiedy dziecko zastępuje głoskę k wymawiając t ( kobek-tubek)
  • dziecko zastępuje głoski dźwięczne bezdźwięcznymi odpowiednikami np. bułka-pułka
  • dziecko podczas mówienia wsuwa język między zęby
  • dziecko nie jest zainteresowane mową oraz kontaktem z rówieśnikami
  • kiedy dziecko mówi zdecydowanie mniej od swoich rówieśników
  • kiedy dziecko podczas wypowiedzi „zacina się”
  • kiedy poziom rozwoju mowy dziecka nie jest adekwatny do wieku ( patrz. Zakładka prawidłowy rozwój mowy)
  • kiedy pacjent przebył udar mózgu, uraz czaszkowo mózgowy oraz w każdym przypadku w którym występują zaburzenia komunikacji spowodowane deficytami neurologicznymi
  • w każdym innym przypadku kiedy jesteście Państwo zaniepokojeni czy rozwój mowy przebiega prawidłowo.
    Logopeda zwykle zajmuje się terapią zaburzeń mowy niezwiązanych z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego.

Neurologopeda prowadzi terapię zaburzeń mowy o złożonej etiologii: terapię mowy w upośledzeniach, w autyzmie, uszkodzeniach ośrodkowego układu nerwowego, zespołach genetycznych.